son blog girdimi görünce suratımın girdiği şekli size tarif edemem
yetişkin olmak çok zor
son blog girdimden bu yana bir şeyler değişti. iyi yönde ya da kötü yönde diyemem. bir şeyler değişti ve bunun genel gidişata pek bir etkisi olmadı. ben de zamanla bu durumu kabullendim. artık başıma gelen felaketlere hayıflanmak yerine gülüp geçebiliyorum.
tüm bu yaşadıklarım son derece anlamsız ve bir sonu varmış gibi görünmüyor. bu yüzden yoklarmış gibi davranmayı alışkanlık haline getirdim.
insanlar hayatıma girip çıkıyor. felaketler olup bitiyor. iyi şeyler olmuyor değil. ama ardından gelen olumsuzlukların gölgesinde kalıyor hep.
en azından kitap okuma alışkanlığımı geri kazandım. burayı artık ruhsal bunalımlarımla değil kitap gevezeliklerimle dolduracağım.
bunu kimse için değil, kendim için yapacağım.
