Herkese iyi geceler! ヽ(*・ω・)ﾉ
Bir başka sıkıcı akşam, bir başka sıkıcı gönderi.
Hala buralara uğrayıp sayfadaki bunaltıcı müziklerden ve düşüncelerden etkilenmiyor ve intihar eğilimlerine kapılmıyorsanız güçlü yapınızdan dolayı sizi tebrik etmek isterim!
Son birkaç gündür diğer günlere oranla biraz daha doğru dürüst günler geçirdiğimi söylemek istiyorum. Hala yaz tatili için hazırladığım planları hayata geçirebilmiş değilim ancak içine düştüğüm bu boşluk çukuru kendim ve ne yapmak istediğimle ilgili bir takım düşüncelere itti beni.
Sonuç olarak bu sonu gelmeyen düşünceler sürüsü hiçbir karara varamamamla yok olup gitti. Her zamanki gibi hastalıklı bilinçaltım beni şaşırtmadı.
Bu akşamki can sıkıcı konumdan bahsetmeden önce sahneye konudan alakasız gifimi davet etmek istiyorum.
☆ﾐ(o*･ω･)ﾉ
Bu akşam konuşmak istediğim konu insanlara karşı hissettiğim değişken 'güven' duygusu. Oldukça can sıkıcı bir konu fakat kısa tutacağım.
İnsanlara olan güvenim oldukça küçük yaşta çok yakınım olan biri tarafından küçük düşürülmemden sonra kademe kademe azaldı ve yaldızlı harflerle "kimseye güvenme" başlığının çakılı olduğu seviyeye indi. Yaşadığım o travmatik olayın sadece insanlara olan güvenimi değil insanlarla olan ilişkilerimi de zedelediğini düşünüyorum. Üzerinde biraz daha düşünecek olursam kişiliğime bulaşmış olan tüm sorunlu parçaları bu olaya bağlayabilirmişim gibi hissediyorum. Bu konu hakkında daha derine inmeyeceğim.
İnsanlara güvenmeyi seçtiğim o nadir anlarda çoğunun beni kullanmaya çalıştığını ve akıllarındaki yansımamın "acınası" ve "kolay kandırılabilir" olduğunu görmemle kimseye güvenmeme seçimimin yerinde olduğunu anladım. Bunun beni etrafımdaki insanlara karşı soğuk ve yaklaşılamaz göstereceğinin farkındaydım ancak bana başka seçenek bırakmıyorlardı.
Güven de tıpkı beklentiler gibi büyük bir kumardır. İnsanı hayatında görebileceği en iyi dostlukları tecrübe etmeye davet de edebilir, içinden çıkılamaz bir bok çukuruna da sürükleyebilir.
Aksini seçmek de sizi benim gibi bunaltıcı ve anlaşılmaz bir insan haline getirebilir.
Bu arada bir önceki gönderilerdeki yorumlarınıza cevap veremediğim için üzgünüm. Bu sizi umursamadığım için değil, haklı oluşunuza diyecek söz bulamadığım içindir.
Yorum kutularında mutlaka görüşelim! ଘ(੭ˊ꒳ˋ)੭✧
Bir sonraki gönderimde biraz daha iç açıcı şeylerden bahsetmeyi umuyorum.
"Umut" ve "pes etmemek" gibi kavramlar mesela! (Bu, arkadaşım Miyako'ya gelsin.)
Görüşmek üzere! ☆
Bir başka sıkıcı akşam, bir başka sıkıcı gönderi.
Hala buralara uğrayıp sayfadaki bunaltıcı müziklerden ve düşüncelerden etkilenmiyor ve intihar eğilimlerine kapılmıyorsanız güçlü yapınızdan dolayı sizi tebrik etmek isterim!
Son birkaç gündür diğer günlere oranla biraz daha doğru dürüst günler geçirdiğimi söylemek istiyorum. Hala yaz tatili için hazırladığım planları hayata geçirebilmiş değilim ancak içine düştüğüm bu boşluk çukuru kendim ve ne yapmak istediğimle ilgili bir takım düşüncelere itti beni.
Sonuç olarak bu sonu gelmeyen düşünceler sürüsü hiçbir karara varamamamla yok olup gitti. Her zamanki gibi hastalıklı bilinçaltım beni şaşırtmadı.
Bu akşamki can sıkıcı konumdan bahsetmeden önce sahneye konudan alakasız gifimi davet etmek istiyorum.
☆ﾐ(o*･ω･)ﾉ
 |
| yanlışlıkla konu başlığına yapıştırıp yayınladığım reiji gifi olmadığı için üzgünüm |
İnsanlara olan güvenim oldukça küçük yaşta çok yakınım olan biri tarafından küçük düşürülmemden sonra kademe kademe azaldı ve yaldızlı harflerle "kimseye güvenme" başlığının çakılı olduğu seviyeye indi. Yaşadığım o travmatik olayın sadece insanlara olan güvenimi değil insanlarla olan ilişkilerimi de zedelediğini düşünüyorum. Üzerinde biraz daha düşünecek olursam kişiliğime bulaşmış olan tüm sorunlu parçaları bu olaya bağlayabilirmişim gibi hissediyorum. Bu konu hakkında daha derine inmeyeceğim.
İnsanlara güvenmeyi seçtiğim o nadir anlarda çoğunun beni kullanmaya çalıştığını ve akıllarındaki yansımamın "acınası" ve "kolay kandırılabilir" olduğunu görmemle kimseye güvenmeme seçimimin yerinde olduğunu anladım. Bunun beni etrafımdaki insanlara karşı soğuk ve yaklaşılamaz göstereceğinin farkındaydım ancak bana başka seçenek bırakmıyorlardı.
Güven de tıpkı beklentiler gibi büyük bir kumardır. İnsanı hayatında görebileceği en iyi dostlukları tecrübe etmeye davet de edebilir, içinden çıkılamaz bir bok çukuruna da sürükleyebilir.
Aksini seçmek de sizi benim gibi bunaltıcı ve anlaşılmaz bir insan haline getirebilir.
Bu arada bir önceki gönderilerdeki yorumlarınıza cevap veremediğim için üzgünüm. Bu sizi umursamadığım için değil, haklı oluşunuza diyecek söz bulamadığım içindir.
Yorum kutularında mutlaka görüşelim! ଘ(੭ˊ꒳ˋ)੭✧
Bir sonraki gönderimde biraz daha iç açıcı şeylerden bahsetmeyi umuyorum.
"Umut" ve "pes etmemek" gibi kavramlar mesela! (Bu, arkadaşım Miyako'ya gelsin.)
Görüşmek üzere! ☆
